Schrijven over storytelling: zo moet het niet

Toen ik wat meer wilde lezen over storytelling, doemde het gelijknamige boekje van Rijnja en Van der Jagt (Alphen aan den Rijn, 2004) als eerste op. Ik kocht het en las het. En ik adviseer jullie dat niet te doen. Alle lust tot welk verhaal dan ook vergaat je.

Storytelling‘ staat onder redactie van Rijnja en Van der Jagt en bevat 14 korte stukjes van verschillende auteurs over het fenomeen. Uitgegeven bij Kluwer, € 41,50, 125 bladzijden.

Paradox
Ik houd van paradoxen maar er zijn grenzen. Het boek deed me denken aan de lerarenopleiding die ik ooit gevolgd heb. Daar stond een docent die zelfs voor een klasje doctoraalstudenten geen orde kon houden, ons uit te leggen hoe we orde moesten houden.

In een boek over verhalen verwacht je toch verhalen? Helaas. Al lezend ben je voortdurend bezig de boodschap te ontdoen van allerlei communicatiejargon. Wat overblijft, is zelden al die moeite waard.

Andere nadelen
Een ander nadeel van het boek is dat de meeste bijdragen zich afspelen in deprimerende ambtelijke omgevingen. Veel goedbedoelde maar nogal geforceerd aandoende pogingen vol vergaderende gemeenteraden trekken aan je voorbij. Dat is op zich dan wel weer leerzaam. Al te veel democratie doet het verhaal geen goed.

Ten slotte: we betalen natuurlijk geen € 41,50 als we zelf de d’s en t’s nog op de goeie plek moeten zetten.

Gauw door naar iets anders
Hoe moet het dan wel? Toen ‘Storytelling’ een teleurstelling bleek, heb ik vier andere boeken over het onderwerp besteld. Een daarvan is ‘The story factor’ van Annette Simmons, New York 2006. Ik sloeg het boek op een willekeurige pagina open en viel gelijk in een verhaal.

Het verhaal kwam uit India en ging over twee otters. Een van de otters had een vis gevangen. Volgens de andere otter kwam die vis uit zíjn jachtgebied. De otters vroegen de jakhals om raad. Die sneed de vis in drie stukken. De kop was voor de ene otter, de staart voor de ander. De rest hield de jakhals, als beloning voor zijn bemiddeling.

Kijk, dan krijg je zin om verder te lezen. Volgende keer bespreek ik het hele boek.