Vroeger hadden we gewoon Renkema. Die zei: “Getallen schrijf je uit tot twintig. Daarna gebruik je cijfers, behalve bij tientallen, honderdtallen, enzovoort.” Maar Nederlanders zijn nu eenmaal de mondigste mensen ter wereld, dus dat moest een keer mis gaan.
Op allerlei redacties begonnen stijlboeken te ontstaan. Die hadden het over ‘tone of voice’ en aanverwante begrippen waarover deze redacties nogal gewichtig deden. Sommige schrijvers van stijlboeken keerden zich ook tegen het uitschrijven van de getallen boven de vijftien. Want ja, Renkema is tenslotte ook maar een mens. En drie lettergrepen is best wel veel.
Meten is weten
Behalve met vakgenoten kregen de regels van Renkema ook te maken met de boze buitenwereld. Redacteuren zijn inhoudelijk moeilijk te managen. Maar om ze nou helemaal hun eigen gang te laten gaan… Dus moesten er cijfers in webteksten komen, want onderzoek had uitgewezen dat die beter gescand werden. Ook onder de 15.
Wat nu?
1 en ander maakt het er voor ons niet eenvoudiger op. Onze Taal zegt er verstandige dingen over. Maar ja, de huisregels gaan bijna altijd voor. Je kunt eigenlijk alleen maar hopen dat je een goeie eindredacteur hebt. Die waar nodig de regels aan haar laars lapt. Gezond verstand brengt je soms verder dan het Handboek.