Drukke week gehad, inspiratieloze bui of trillend tikkend door tijdsnood. Wordt het beroepseer of gemakzucht? Dat bepaalt of de copywriter ‘Dat doen we samen’ uit de versleten clichékast pulkt.
Alles doe je samen.
Woordpleister voor smerige wonden. Tekstplamuur voor ‘n leemte in creativiteit. Taalfriet met mayo. Veel mensen vinden het lekker, maar je wordt er vet en puisterig van.
Laten we eens ontleden wat dit cliché oproept. En of dat terecht is.
Sterven doe je samen
Je zou het niet denken, maar trouwen doen we samen. Kinderen krijgen meestal ook. Cliché in het kwadraat.
Sommige dingen doe je helemaal níet samen. Verhuizen doen we samen? Hou op zeg. Verhuizers trekken niet bij je in. Ze helpen met inpakken en sjouwen. En geëmancipeerd of niet, bevallen is voorbehouden aan vrouwen. Helaas, ook sterven doe je moederziel alleen.
Solofobie
Okee, sommige zaken kún je inderdaad gezamenlijk aanpakken. Je schakelt het individu uit en kietelt de gemeenschapszin.
Transformeren, Veilig Varen, Beter Bouwen, Veiligheid Voorop. We doen het allemaal lekker sámen.
We lijken bang in ons eentje. Trekken beloofde saamhorigheid, verbondenheid en hulp ons aan? Allerlei organisaties willen van alles ‘samen’. Daar betaal je gewoon voor, maar het klinkt leuk.
Dol op actie
En dan dat ‘doen’. Da’s simpel, want doen is actie. We – ja wij sámen – gaan het aanpakken. We gaan ermee aan de slag. We zitten niet stil. We koppelen rustig actie aan een statisch fenomeen. Ook als dat totaal niet van toepassing is.
Werkte ik voor Defensie, dan wist ik het wel: ‘Oorlog, dat doen we samen.’
Het is duidelijk wat ons aan moet spreken. Support en actie.
De eerste tekstschrijver bedacht in de oertijd: ‘[iets]. Dat doen we samen.’ Het was een gouden greep. Probeer je de lezer nog steeds op deze manier te plezieren?
Vernieuwing. Dat doe je samen.